Vroeger droegen de vrouwen op Curaçao zelfgemaakte en -gevouwen hoofddoeken. Deze hoofddoeken werden voornamelijk gemaakt van zuiver katoenen stof die eerst gesteven werd.

De manier van het binden van de stof speelt een zeer belangrijke rol. Door de bindwijze kan de draagster namelijk haar gemoedstoestand (aura) kenbaar maken of een boodschap geven. Deze manier van communicatie is niet voor iedereen begrijpelijk, in feite kunnen slechts ingewijden de kern van haar boodschap vatten. We kunnen dus met recht spreken van een geheimtaal, een speciale sociale code die de hoofddoekdraagster hanteert met haar hoofddoek.

Voordat een hoofddoek wordt gebonden moet de stof eerst zorgvuldig gewassen, gesteven en gestreken zijn. De behandeling kent regels en het navolgen hiervan maakt dat men heel lang plezier van de hoofddoek zal hebben. Doeken die goed behandeld zijn blijven lang bewaard. Vooral kostbare doeken en historische exemplaren verdienen het om met zorg te worden behandeld.                                                         

Een nieuwe hoofddoek wordt eerst van een zoom voorzien om rafelen te voorkomen. Dan wordt de stof op de hand gewassen en uitgespoeld. Voorzichtig uitwringen zodat het meeste water eruit is en dan even laten uitlekken aan de lijn. Hierna wordt de hoofddoek gesteven met flink veel stijfsel, want hij moet plankhard worden. Een goed gesteven hoofddoek moet namelijk net zo gemakkelijk op- en afgezet kunnen worden als een hoed.

De vrouwen hadden 3 verschillende hoofddoeken:

• een zondagse hoofddoek met een neerhangende driehoekige punt genaamd ‘poenta die Scharloo’

• een dagelijkse van wit linnen vervaardigde hoofddoek geplooid tot een bonnet en met een strik van achteren genaamd  ‘lénsoe’.

                                                   .

                              over workshopbegeleider Wilbert Djahoen:

Wilbert (Willy) Djaoen is professioneel danser, salsaleraar en welzijnswerker. Hij is zeer actief in positieve bekendheid geven aan zijn cultuur. Hij danst, schildert, maakt kleding, vertelt verhalen en combineert daadkracht met een warm hart voor zijn (ei)landgenoten. Willy is op Curaçao geboren en verhuisde in mei 1976 naar Nederland.

Op 5 jarige leeftijd bereidde hij zich samen met andere kinderen voor op de komst van Hare Koninklijke hoogheid Juliana en Prins Bernard op Curaçao in 1953, hij dacht dat de Koningin en Prins  op Curaçao woonden, vanwege het paleis op Fort Amsterdam.

Willy was de eerste man in Nederland die salsales gaf en doet het nu nog met veel plezier.